Dag 12-15 Bludenz (OS) - Verona (IT)

Dag 12 Bludenz -Prutz (OS), 88 km ( 1214km) , zondag 8 september.
Gisteren nog vergeten te vertellen. Er stonden in wei een stel koeien met een bloemenkrans om hun kop. Het leek net een stel ooijen, die samen een vrijgezellendag hadden gehad, omdat morgen de stier voor het eerst langskomt.
Vannacht weer bij een opa en oma geslapen. Ditmaal voor €20,- , inclusief goed ontbijt. "Omdat het zondag is, krijgt U een eitje bij het ontbijt", zegt de eigenaresse. Zo, nou dank U wel! Ik zeg haar maar niet dat ik dan al zo'n
10 zondagen heb meegemaakt tijdens deze reis. Goed, om 8.00 uur vertrokken en ik had er zin in. Het was bewolkt weer, wat gunstig was. Ja wat moet ik zeggen. In een dikke 3,5 uur was ik boven op de Arlbergpas. Natuurlijk heb ik lange, zware en stijle stukken gehad, maar het was voor mij goed te doen. Wel regelmatig een aantal dingen gezegd of gezongen, als " bleivuhh draaiijeh" en " hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de alp, zichzelf een weg baant ". Ook "Auping" en Nasaschuim" tegen mijzelf gezegt, maar dat heeft met mijn stukje in de krant " de Brug" te maken, waar ik de komende weken voor schrijf.
Kom je dan eindelijk boven, staat er niet eens een bord met naam en hoogtemeters! Dat doen die Fransen toch beter. Vroeger met de motor in de Alpen veel hoge passen gereden en foto's gemaakt van die bordjes. Ik heb gisteren het stukje voor "de Brug" van komende woensdag ingeleverd en daarin verteld dat ik helemaal verrot boven kwam, maar dat moet ik toch maar even aanpassen. Hopen dat er vrij internet in dit dorp is, anders laat ik het maar zo ;-))
Na de pas werd ik getrakteerd op een heerlijke lange afdaling van 35 km naar Landeck. Het eerste stuk was heel stijl. Voor je het weet ga je 65 km/uur en dan moet je nog stevig bijremmen ook. Ik kreeg kramp in mijn vingers. De laatste 13 km weer wat kleine klimmetjes. Al met al een mooie rit. Het landschap hier is ook prachtig. Ik slaap in Haus Marianne. Mooie kamer en goed sanitair. Ik bel momenteel een dag van tevoren of er plek is. Dat gaat goed. Morgen bij een boer in Italië, wat ze daar met een mooi woord Agriturismo noemen. Ik ben benieuwd.

Dag 13 Prutz (OS) - Marein (IT), 101 km (=1315km), maandag 9 september.
Ik eet nu een appel en je wil niet weten waar ik zit. Ik zit in de appelstreek van Italië, nl in het droge Vinschgau. Vroeger en dan spreek ik over m.n. de 12e tot 14e eeuw, heeft men hier veel irrigatiekanalen aangelegd vanuit de bergen voor de landbouw en een 50-tal zijn er nog steeds in gebruik. Appels, appels en nog eens appels. Ik hou vandaag een proeverijtje, want Frank die zag eens appels hangen, o als ........
Vanochtend kwam Frau Marianne, een fiere 70-er even bij het ontbijt zitten. Best een prettig gestoorde vrouw. Maakte zelf jam en grapte met eh, oh Alzheimer als ze even iets niet meer wist. Om 8.40 uur vertrokken in de kou. Vannacht heeft het stevig geregend. Frau Marianne wist te vertellen dat het pas de 2e keer in deze zomer is dat het heeft geregend. Het was er 6 weken lang 37 graden geweest, ongekend. De koeien zijn eerder naar beneden gekomen omdat er boven geen sprietje groen meer staat. Het was een km of 35 naar de Rechenpas, die tussen Oostenrijk en Zwitserland ligt. Vanaf daar is het 6 km lang 7% stijgen. Niet dat je tussendoor even wat minder had, gewoon steeds die 7%. Maar het is al eerder vermeld: je moet " bleivuhh draaiijeh" ! In 50 minuten was ik boven. Eigenlijk ben je dan op de Norbertshöhe en is de iets hoger gelegen Rechenpas een stukje verderop en hoger, maar daar was weer eens geen bordje. Bovenaan kwam ik Ed en Pia uit Ruinerwolde (Drente) tegen, die ik de dag daarvoor ook kort op de Arlbergpas had gezien. Leuke mensen en we zijn met elkaar opgereden. Wat loopt er een onwijs mooi fietspad langs de Rechensee, dat een stuwmeer is. Op en neer en heen en weer, prachtig. Vervolgens gezamenlijk een km of tien in de remmen geknepen richting Glurns. De laatste 35 km heb ik weer alleen gereden en ben toen door de appeltuin van Noord Italië gegaan. Overigens rij ik de laatste tijd heel veel over fietspaden. Morgen, als ik naar Trento ga, op 5 km na alleen maar fietspad rijden. Ze leren het hier wel. Vanmiddag naar mijn Agriturismo gegaan. Bleek ik nog 650 meter 10-12% omhoog te moeten. Eh straks weer, want ik zit nu weer beneden in dorpje in een restaurantje met traditionele gerechten uit Südtirol. Ik heb salade en 2 soorten knödl in de vorm van nocken (= ovaal) besteld, één met spinazie en kaas en de andere met ui en kaas. Als dessert een soort deegplakjes met jam of een maanzaadvulling.

Käse und Spinatnocken mit Butter und Parmesan
Canederli al formaggio e ai spinaci con burro e parmigiano
Wit brood in stukjes, geklutst ei, (meel?), hete melk en vulling van spinazie of kaas en ui. Ovale ballen draaien en 15 min. koken. Opdienen met gesmolten boter en wat parmesan.

Krapfen mit Mohn oder Marillenmarmelade
Krapfen tirolesi ripieni di papavers o marmelati di albicocce.
Rechthoekige plakjes, waarschijnlijk bladerdeeg, met daarin marmelade, of maanzaadmassa en daarover wat poedersuiker. De maanzaad is vermengd met in ieder geval wat honing.

Dag 14 Marein (IT) - Trento (IT), 117 km (= 1432 km), dinsdag 10 september.
Vandaag de eigenaresse van de Agriturismo een foto laten maken van mij op de "Alpenwei" voor de Brug. Zij heeft ook een plaatsje in de jeugdherberg in Trento voor mij gereserveerd waar ik nu zit. De tocht vandaag ging de eerste uren heerlijk via valsplat vlak naar beneden via Meran naar Bolzano. Mooie fietspaden naast het riviertje de Adige door het appelgebied, wat overging in een wijngebied. Ik reed door het vrij breede Etschtal of Adigetal, met stijle rotsen links en rechts. In de middag een uurtje door de regen gereden. Daarna draaide de wind en heb ik voor het eerst een paar uur met échte tegenwind gefietst. Dat had ik nog niet meegemaakt tijdens deze reis. Het laatste uur 4 Brabanders tegengekomen van de wielerclub de Doortrappers uit Langenboom, gemeente Mill in de buurt van Oss, die dezelfde tocht maken. Samen op gefietst, wat dan veel sneller lijkt te gaan en heb net met hen gegeten. Zij slapen ook in de jeugdherberg. Ook Monique uit Soest waar ik jullie eerder over bericht heb zit in deze jeugdherberg en ik zal haar morgen misschien nog wel zien en eventueel mee op fietsen richting Verona, waar ik een rustdag ga nemen, omdat mijn reis sneller verloopt dan verwacht. Alleen gisteren heb ik minder dan 100 km gereden op één dag. Ik moet of meer rustdagen gaan nemen of ik moet extra gaan rijden in bv Toscane. Ik weet het nog niet.

Dag 15 Trento -Verona, 109 km (= 15441 km), woensdag 11 september.
Om een uur of 9, met de 4 mannen, Sev, Anton, Bill en Henk.uit Brabant door Trento gereden. Eerst naar de kerk Santa Maria, die 40 jaar gelden gerenoveerd is. Mooie fresco's en veel marmer. Daarna naar Piazza Duomo met zijn barokke Neptunusfontijn en de Dom, die soberder maar veel groter is dan de andere kerk. Wij zijn met elkaar opgereden naar Roverto, waar de mannen koffie gingen drinken en ik boodschappen ging doen voor de lunch. Weer lekker gebak, broodjes, kaas en sap. Meer heb ik niet nodig overdag. Na een picknick verder gereden naar het eind van de Alpen. Onderweg reed ik door allemaal wijngaarden. Een paar foto's en praatjes met plukkers gemaakt. Nog een tros Pinot Grigio (app. Trento) gekregen. Heerlijk sappig. Zelf nog verschillende wijnrassen geproefd. Van Gewürztraminer tot consumptiedruiven. Je handen gaan er heerlijk van kleven. Toen kwam ik Ed en Pien weer tegen. Samen koffie gedronken. Weer door en gepicknickt met een tros consumptiedruiven. Daarna ging het allemaal wat minder. Ik had er genoeg van om maar naast die saaie snelweg te rijden, waar ik volgens mij ruim 150 km in de nabijheid daarvan gefietst heb. Ik was inmiddels uit de Alpen en de fietspaden hielden op. Ik kreeg slecht asfalt met scheuren hiervoor terug. Het roadbook bevatte fouten, met het gevolg dat ik onnodig 600m stevig heb geklommen, omdat er stond "niet voor de brug naar links", terwijl ze bedoelde " net voor de brug naar links". Irritante fouten. Ook op andere punten bleek het roadbook onduidelijk. Ik heb daardoor 5 á 10 km langs een drukke weg gereden, met Italianen op de weg die niet erg behulpzaam zijn naar fietsers toe. Verder vond ik de streek erg armoedig en verwaarloosd. Zo dat ben ik kwijt. Ik kwam om 17.45 uur aan in de jeugdherberg, dat in een oude villa met allerlei bijgebouwen gehuisvest is. Een grote verwaarloosde tuin erbij. Wel vergane glorie, maar wel bijzonder. Ik lig met een Duitse jongen en waarschijnlijk nog iemand op de kamer. De jongen uit Duitsland heeft de Alpen wandelend doorkruist. Ik heb net een pizza gehaald en morgen eet ik hier met de pot mee. Tot over een paar dagen.